ภะวะตุ สัพพะมังคะลัง-4

ภะวะตุ สัพพะมังคะลัง รักขันตุ สัพพะเทวะตา สัพพะพุทธานุภาเวนะ สะทา โสต ภะ วะ ตุ สัพ ภะ คะ วา ยะ มะ ราชา โน ท้าว เวสสุวัณ โณ มร ณั ง สุ ขัง อะ ระ หั ง สุ คะ โต นะ โม พุ ท ธา ยะ ๑ ชะ ยา สะ นา กะ ตา พุ ท ธา จะ ตุ สัพ เพ ปะ ติ ฏ ฐิ ตา มัย หั ง ๓ สี เส ปะ ติ ฏ ฐิ คอกระตุก คำว่า “ภะวะตุ สัพ” เป็นคำที่ชาววัดเรียกขานบทสวดมนต์บทหนึ่ง ที่มีคำขึ้นต้นว่า “ภวตุ สพฺพมงฺคลํ” เป็นบทสุดท้ายในจำนวนบทสวดต่างๆ ที่พระสงฆ์นำมาสวดในการเจริญ

pd ธาตุ รักขันตุ สัพพะเทวะตา ขอเหล่าเทวดาทั้งปวงจงรักษาท่าน สัพพะธัมมานุภาเวนะ ด้วยอานุภาพ แห่งพระธรรมทั้งปวง สะทา โสตถี ภะวันตุ เต ฯ ขอความสวัสดีทั้งหลาย จงมีแก่ท่านทุกเมื่อ ภะวะตุ